3 gemeenschappelijke Oorzaken van Slecht Behoud van Volledige Gebitten

1. Wanneer de mondholte in een rustende staat is, hebben de gebitten slechte adsorptie na het dragen en zijn gemakkelijk weg los te maken en te vallen. Dit is toe te schrijven aan zich het gebrek aan dicht contact tussen de weefseloppervlakte van de basis en het slijmvlies, of het ontoereikende uitrekken van de rand van de basis, die in een slecht het verzegelen effect resulteren. Het zou moeten worden behandeld door de rand van de basis op te vullen of uit te breiden.
2. Wanneer de mond onbeweeglijk is, worden de gebitten goed behouden, maar zij neigen weg te vallen wanneer het openen van de mond of het spreken. Dit is omdat de rand van de basis te lang is, de lip, mond, en het tongfrenulumgebied is te dik om te beschermen, of de positie van de kunsttanden is ook beïnvloed naar de lip, mond of tongkant van de alveolare kam, die de fysiologie van de tong en de omringende spieren beïnvloedt. veroorzaakt door oefening. De overeenkomstige behandelingsmethodes zijn: malend en wijzigt frenulum van de randbuffer die lang of te dik is de juiste vorm van de opgepoetste oppervlakte van de basis, of behoorlijk het malen van de mond en tongoppervlakte van een deel van de kunsttand, enz. te vormen.
3. Als het behoud goed is, maar het is los of gemakkelijk om tijdens het kauwen te verplaatsen, is het meestal toe te schrijven aan de onevenwichtigheid van de beet en het scheeftrekken van het gebit tijdens het kauwen. De vroege contactpunten zouden moeten worden gecontroleerd en aangepaste occlusie.